ಬೀಳಾಕಾಶ ಬೋರು ಎನಿಸಿ ತಂತಿಗಳನು ಎಳೆದರು ತಂತಿ ಸಾಲದೆಂದುಕೊಂಡು ಹಕ್ಕಿಯೆರಡು ಬಂದವು ಬೆಸೆದ ತಂತಿ ಬೆಸೆದ ಹಕ್ಕಿ ಹಿಂದೆ ಅಗಾಧ ಆಗಸ ಚಿತ್ರ ರಚಿತ ರೀತಿ ನೋಡಿ ಬಯಲಿಗಾಯ್ತು ಸಂತಸ ಪಕ್ಕಿಗಾನಕಿಲ್ಲಿ ತಂತಿ ಪಕ್ಕವಾದ್ಯವಾಗಿ ಮಿಡಿದ ರೀತಿ ಕಂಡು ಸುತ್ತಲಿರುವ ಮರಗಿಡಗಳು ತೂಗಿವೆ ಖಾಲಿಗೊಂದು ಅರ್ಥ ಬಂದ ಮೌನವಳಿದು ಗಾನ ಹರಿದ ರಂಗಮಂಚಕೀಗ ಮಳೆಯು ಇಳಿದು ತಾನು ಬರಲಿದೆ ಕೊಡೆಯ ಹಿಡಿದ ನೀವೆಲ್ಲರು ಗಗನಮುಖಿಗಳಾಗಿ ಬಂದು ಉಚಿತವಾಗಿ ಖಚಿತಖುಷಿಯ ಪಡೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿರಿ – ಸುಶ್ರುತ ದೊಡ್ಡೇರಿ
ಬಿಟ್ಟು ಬಂದೆ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದೆ ನಮ್ಮ ನೆಲವನು
ಒಣ ಮರದ ಕೊನೆ ಕೊನೆಯಲಿ ಚಿಗುರೊಡೆದ ಎಳೆ ರೆಂಬೆ
ಸುಡು ಬಿಸಿಲ ಕಡು ಕೋಪಕೆ ಕರಟಿಹೊಯ್ತ ಮುರುಟಿ ಮುರುಟಿ
ದಿನವೂ ನಡೆದಿತ್ತು
ಅವರೀರ್ವರ
ನಯನಗಳ
ಮಿಲನ ||
ನಯನ
ನನ್ನವಳಾಗುವ
ದಿನ
ಮಾವು ನಾವು, ಬೇವು ನಾವು;
ನೋವು ನಲಿವು ನಮ್ಮವು.
ಹೂವು ನಾವು, ಹಸಿರು ನಾವು,
ಯುಗ ಯುಗಾದಿ ಕಳೆದರೂ ಯುಗಾದಿ ಮರಳಿ ಬರುತಿದೆ
ಉದಯವಾಗಲಿ ನಮ್ಮ ಚೆಲುವ ಕನ್ನಡನಾಡು
ಬದುಕು ಬಲುಹಿನ ನಿಧಿಯು ಸದಭಿಮಾನದ ಗೂಡು.
ಹಚ್ಚೇವು ಕನ್ನಡದ ದೀಪ
ಕರುನಾಡದೀಪ ಸಿರಿನುಡಿಯದೀಪ
ಒಲವೆತ್ತಿ ತೋರುವಾ ದೀಪ | ಹಚ್ಚೇವು |
ಕನಸು
ಮುಗ್ಧ ನಯನಗಳಲಿ ಕಲ್ಪನೆಯಾ ಸರಮಾಲೆ
ಹೃದಯ ಚಿತ್ತಾರದಲಿ ಬಣ್ಣದಾ ರಂಗೋಲೆ
ನಿದಿರೆಯ ಮಂಪರಲಿ ಹಂಬಲದಾ ಅಲೆ